-
1 ακρωτηριον
τό1) вершина(τοῦ οὔρεος Her.)
2) выступ, мыс(τῆς Λιβύης Her.; τῆς Κερκύρας Thuc.)
3) носовая часть, нос(νηός Her.)
4) край, конец(ἀκρωτήρια πρύμνης HH.)
5) верх, фронтон(τὰ τοῦ ναοῦ ἀκρωτήρια Plat.)
6) pl. конечности, руки и ноги Thuc., Lys., Plat. -
2 εγκρατης
21) сильный, крепкий(σθένος Aesch.; σώματα Xen.; ἀκρωτήρια Arst.)
2) твердый(σίδηρος Soph.)
3) властвующий, царствующий(Πόλυβος Soph.)
4) обладающий, владеющий(τῆς Ἑλλάδος Her.; τοῦ ἄλλου, sc. χωρίου Thuc.)
ἐ. τῆς νίκης Plut. — одержавший победу5) умеющий пользоватьсяἐ. ἑαυτοῦ Plat. — владеющий собой6) воздержный, умеренный(ἐ. καὴ σώφρων Arst.; ἐ. γαστρὸς καὴ ποτοῦ Xen.)
-
3 μέθη
η1) опьянение, хмель (состояние);διατελών εν μέθη — будучи пьйныМ;
υπό το κράτος της μέθης — в состоянии опьянения;
2) перен. опьянение, экстаз, восторг;η μέθη της νίκης — опьянение победой
-
4 αξιωμα
- ατος τό1) ценность, (высокое) качество(οὐ τὸ πλῆθος, ἀλλὰ τὸ ἀ. Thuc.)
2) почет, честь, уважение(ἀ. ἔχων ἀνήρ Eur.)
ἄκυρον ποιεῖν τὸ ἀ. τινος Xen. — поколебать чей-л. авторитет;3) слава, репутация(ἀ. ἔχοντες ἀρετῆς Arst.; τῆς νίκης Plut.)
4) положение, звание, пост, ранг(ἀ. βασιλικὸν ἔχειν Plut.)
5) намерение, решение(δαιμόνων Soph.; τὰ τῶν προγόνων ἀξιώματα Dem.)
6) предписание, требование(ἀ. μεγάλοις γράμμασι γεγραμμένον Plut.)
7) утверждение, положение(κατὰ τὸ Ζήνωνος ἀ. Arst.)
8) основное положение, самоочевидный принцип, аксиома -
5 αποκρινω
1) отделять, обособлять(ἐκ τοῦ πλήθους Plat.; χωρίς τινας Plut.)
νόσημα ἀποκεκριμένον Plat. — местное заболевание;med.-pass. — отделяться, обособляться (ἀπο τινος Arst., τινος Plut.)2) отличать, различатьἀ. πρύμναν Her. — придавать корме особую форму (по друг. расширять кормовую часть);
pass. — отличаться (τινος Her.)3) выбирать, отбиратьἐς τοῦτο πάντα ἀπεκρίθη Thuc. — все свелось к этому;εἰς ἓν ὄνομα ἀποκεκρίσθαι Thuc. — отделиться (и объединиться) под одним названием4) предоставлять на выбор(δυοῖν κακοῖν Soph.)
5) исключать, отвергать, отклонять(κρίνειν καὴ ἀ. τινάς Plat.)
ἀ. τινὰ τῆς νίκης Arst. — не признавать за кем-л. честь победы6) med. отвечать(τινι Arph. и πρός τινα Thuc., πρός τι Plat.; τὸ ἐρωτηθέν Thuc. или τὸ ἐρωτώμενον Xen.; τινί τι Xen., Eur., Luc.)
7) med. быть ответчиком на суде(πρός τινα Arph.)
-
6 επιγραφη
ἥ1) надпись(τῶν στηλῶν Thuc.; στήλη ἔχουσα ἐπιγραφήν Arst.)
2) заглавие(μέ πρὸς τέν ἐπιγραφήν, ἀλλὰ πρὸς τὰ πράγματα βλέπειν Polyb.)
3) честь, слава, блеск(τῆς νίκης Diod.; τέν ἐπιγραφήν τινος λαβεῖν Polyb.)
4) запись, выпись, перечень(χρημάτων Plut.)
5) запись, внесение в списки(ὀνομάτων Isae.)
6) податной список(ἐπιγραφῶν γενομένων Isocr.)
-
7 κτημα
1) приобретенное, нажитое, имущество, богатство, собственность, добро(πλεῖστα δόμοις ἐν κτήματα κεῖται Hom.; κτήματα καὴ χρήματα Plat.; κτήματα καὴ ὑπάρξεις NT.)
κ. τῆς νίκης λαβεῖν Soph. — одержать победу2) (тж. κ. ἔμψυχον Arst.) раб, рабыня(παλαιὸν οἴκων κ. δεσποίνης ἐμῆς Eur.)
3) ценность, сокровище(νομίζειν κ. τέν αὐθαδίαν Soph.)
κ. εἰς ἀεί Thuc. — нетленное сокровище, непреходящая ценность4) недвижимое имущество, земельные владения(κ. ἔχειν ἐν Βοιωτίᾳ Dem.)
5) свойство, качество(κ. ἐμπεφυκός Plat.)
-
8 ξυσπουδαζω
вместе или также обнаруживать рвение, горячо содействовать, принимать деятельное участие(ξ. περὴ τῆς νίκης Arph.)
σ. πᾶν ὅ τι δέοι φίλοις Xen. — принимать горячее участие в нуждах друзей -
9 παλιντροπος
21) отведенный в сторону(ὄψις, ὄμματα Aesch.)
2) обращенный в обратную сторону, т.е. идущий назад(π. ἐκ πολέμοιο Anth.)
ἥντιν΄ αὖ π. κέλευθον ἕρπεις Soph. — (скажи мне), почему ты возвращаешься3) принявший противоположное направлениеγενομένης παλιντρόπου τῆς νίκης Plut. — когда победа (Сертория) сменилась поражением -
10 προσαποστερεω
кроме того лишать(χωρὴς ὧν ὑβρίσθην, καὴ τῆς νίκης προσαπεστερήθην Dem.)
-
11 συσπουδαζω
вместе или также обнаруживать рвение, горячо содействовать, принимать деятельное участие(ξ. περὴ τῆς νίκης Arph.)
σ. πᾶν ὅ τι δέοι φίλοις Xen. — принимать горячее участие в нуждах друзей -
12 χαριστηρια
τά (sc. ἱερά)1) благодарственное жертвоприношение(χ. τοῖς θεοῖς ἀποτελεῖν Xen.)
χ. τῆς νίκης ἑορτάζειν Plut. — совершать благодарственное жертвоприношение в честь победы2) (у римлян; лат. supplicatio) умилостивительная жертва Plut. -
13 τροπαιον
ион. и староатт. τροπαῖον τό тж. pl. памятник обращения врагов в бегство, т.е. памятник победы, трофей (воздвигавшийся обычно из неприятельских доспехов в месте, откуда неприятель начинал отступление)στῆσαι τ. τῆς τροπῆς Thuc. — воздвигнуть трофей в память обращения (неприятеля) в бегство;
τ. ἱππομαχίας Thuc. — трофей в память победоносного конного сражения;τ. ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος Lys. — трофей в честь Эллады -
14 αναδιδωμι
поэт. ἀνδίδωμι1) протягивать, передавать, предлагать(τινί τι Pind., Polyb., Plut.)
τῷ δήμῳ ψῆφον ἀ. Plut. — устроить всенародное голосование2) производить на свет, рождать(καρπόν Her., Plut.; ὡραῖα Thuc.; τροφέν ἐκ τῆς γῆς Xen., Plat.; ζῷα Plat.)
3) извергать, выбрасывать(θρόμβους ἀσφάλτου Her.; πῦρ καὴ καπνόν Thuc.)
πηγέν ἀναδοθῆναι ἐάσω Luc. — я сделаю так, что забьет источник;ὁμίχλην τοῦ ποταμοῦ ἀναδιδόντος Plut. — когда с реки поднялся туман4) выделять, испускать, издавать(θερμότητα, ὀσμήν Plut.)
5) распространять, распускать(φήμην νίκης Plut.)
6) med. продавать7) вытекать, бить ключом(πηγαὴ ἀναδιδοῦσι Her.; ὕδωρ ἀναδίδωσιν Arst.)
8) отходить назад, отступать Arst. -
15 επειγω
1) давить (своей тяжестью), жать2) перен. тяготить, угнетать(χαλεπὸν γῆρας ἐπείγει Hom.)
3) перен. подавлять, поражатьθάμνοι ἐπειγόμενοι πυρὸς ὁρμῇ Hom. — кусты, пожираемые бушующим огнем;
ἐπείγετο βελέεσσιν Hom. — (Эант) был осыпаем стрелами4) теснить, преследовать, гнать(λαγωόν Hom.)
οὐδεὴς ἡμᾶς ἐπείγων διώκει Plat. — никто за нами не гонится;τὰ ἐπείγοντα Plut., Sext. — насущные вопросы, неотложные дела5) приводить в движение, двигать(ἐρετμὰ χερσίν Hom.)
ἔπειγε οὖρος ἀπήμων Hom. — дул попутный ветер;κλύδωνι ἐπείγεσθαι Eur. — быть подхваченным волнами (течением);med. — взбалтывать, взбивать (γάλα λευκόν Hom.)6) погонять, торопить, ускорять(ὦνον ὁδαίων, med. γάμον Hom.; τὸν οἴκαδε στόλον Soph.; med. παρασκευήν Thuc.)
τῆς ὥρας ἐπειγούσης Plut. — так как настала пора7) преимущ. med. pass. торопиться, устремляться, спешить(ἐπί τινα и τι Her., Plut., εἴς и πρός τινα и τι Eur., Plut.; οἴκαδε Plat.)
ᾗ νοεῖς ἔπειγε Soph. — поспеши (туда), куда собираешься;ἐπείγεσθαι Ἄρηος Hom. — рваться в бой;ἐπειγόμενος περὴ νίκης Hom. — рвущийся к победе;ψυχέ ἔσσυτ΄ ἐπειγομένη Hom. — душа стремительно вырвалась (из тела) -
16 ιημι
(у Hom. преимущ. ῐ, атт. преимущ. ῑ)(impf. ἵην и ἵειν, conjct. ἱῶ, opt. ἱείην, fut. ἥσω, aor. ἧκα, aor. conjct. ὧ, aor. opt. εἵην, pf. εἷκα, ppf. εἵκειν, inf. praes. ἱέναι, inf. aor. 2 εἷναι, imper. praes. ἵει, imper. aor. 2 ἕς, part. praes. ἱείς, part. aor. 2 εἵς; med.: praes. ἵεμαι, impf. ἱέμην, aor. 2 εἵμην, praes. conjct. ἱῶμαι, aor. 2 conjct. ὧμαι, praes. opt. ἱείμην, aor. 2 opt. εἵμην, pf. med.-pass. εἷμαι, ppf. med.-pass. εἵμην, part. praes. ἱέμενος, part. aor. 2 ἕμενος, imper. praes. ἵεσο, imper. aor. 2 οὗ, inf. praes. ἵεσθαι, inf. aor. ἕσθαι; pass.: aor. 1 εἵθην - эп. ἕθην, fut. 1 ἑθήσομαι, adj. verb. ἑτός)
1) слать, посылать, отправлять(ἴκμενον οὖρόν τινι, τινὴ ἄγγελόν τινα Hom.)
δεξιὸν ἐρωδιὸν εἷναί τινι Hom. — послать кому-л. цаплю с правой стороны, т.е. благоприятное знамение2) двигать, направлятьἱ. φυγῇ ἵππων πόδα Eur. — погнать лошадей вскачь
3) погонять, т.е. ехать(ἐπὴ Κυκλώπων θυμέλας = εἰς Μυκήνας Eur.)
4) (тж. ἵ. φέρεσθαι Hom.) бросать, сбрасывать, низвергать, сталкивать(τινὰ εἰς Τάρταρον Aesch.; τινὰ ἀπ΄ ἄκρας πλακός Soph.; πέτρας ἄπο Eur.)
τὸν Ἀχιλεὺς ποταμόνδε ἧκε φέρεσθαι Hom. — его (убитого Полидора) Ахилл столкнул в реку;ἧκα ἐγὼ πόδας καὴ χεῖρε φέρεσθαι Hom. — я бросился (вниз), раскинув руки и ноги;οἱ πολέμιοι ἧκαν ἑαυτοὺς κατὰ τῆς χιόνος εἰς τέν νάπην Xen. — противники бросились (вниз) по снегу в долину5) пускать, метать, кидать(λᾶαν, ὀϊστόν Hom.; βέλεα ἐπί τινι Hes.; δόρυ Eur.; κομήτην ἰόν Soph.)
ἱ. τῇ ἀξίνῃ Xen. — пускать топором (в кого-л.);συνάραξε νήϊα δοῦρα τόσσον γὰρ ἵησιν Hom. — (Киклоп) разбил бы доски (нашего) корабля:— настолько далеко он бросает (камни)6) метать копья, пускать стрелы, стрелять(ἐπὴ σκοπόν, v. l. ἐπὴ στόχον Xen.)
ἥσω καὴ ἐγώ Hom. — метну копье и я;ἱ. τινός Soph. — стрелять в кого-л.7) med. (тж. ἵεσθαι θυμῷ Hom.) стремиться, жаждать(βαλεῖν τινα Hom.)
ἱέμενος πόλιος Hom. — рвущийся в город;ἱέμενος νίκης Hom. — жаждущий победы;ἱέμενος νόστοιο Hom. — жаждущий возвращения домой8) med. устремляться, спешить(οἴκαδε Hom.; εἰς ὄρεα Eur.; ἐπὴ τὸν βαλόντα Arst.)
9) спускать, т.е. привешиватьἱ. κόμας Hom. — зачесывать вниз или распускать волосы;
ἐθείρας ἱ. ἀμφὴ λόφον Hom. — окружить гребень шлема спускающейся гривой, т.е. приделать к шлему ниспадающий султан;ἔκ τινος ἄκμονας δύω ἱ. Hom. — привязать к чему-л. две наковальни10) привязывать, впрягать(ἵππον ἐν παρηορίῃσιν Hom.)
11) издавать, испускать(ὄπα κάλλιμον Hom.; φωνήν Aesch., Plut.; διαπρύσιον κέλαδον Eur.; ἄλλα μέλη, sc. τῶν χοροῶν Plat.)
12) произносить(ἔπεα Hom.; ἔπος δυσθρήνητον Soph.)
13) говоритьἙλλάδα γλῶσσαν ἱ. Her. — говорить на греческом языке;
πᾶσαν γλῶσσαν ἱ. Soph. — кричать во все горло;τὸ τᾶς εὐφήμου στόμα φροντίδος ἱ. Soph. — говорить устами благоговейной мысли, т.е. безмолвно молиться14) лить, изливать: , ὃι; ὕδωρ ἐπὴ γαῖαν ἵησιν Hom. ( река) Аксий, который несет свои воды по (фракийской) земле15) изливаться, струиться, течьἘνιπεύς, ὃς πολὺ κάλλιστος ποταμῶν ἐπὴ γαῖαν ἵησιν Hom. — Энипей, прекраснейшая из рек, текущих на земле;
ἵει νᾶμα πυρός Eur. — течет огненный поток16) испускать, выбрасывать, изрыгать, извергать(διὰ στόμα λιγνὺν μέλαιναν Aesch.)
17) лить, проливать, ронять(δάκρυον χαμᾶζε Hom.)
18) выпускать (из рук), ронять
См. также в других словарях:
Πρὸ τῆς νίκης τὸ ἐγκώμιον ἄδεις. — См. Не хвались идучи на рать, хвались идучи с рати … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής — Επίσημη ονομασία: Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής Συντομευμένη ονομασία: ΗΠΑ (USA) Έκταση: 9.629.091 τ. χλμ Πληθυσμός: 278.058.881 κάτ. (2001) Πρωτεύουσα: Ουάσινγκτον (6.068.996 κάτ. το 2002)Κράτος της Βόρειας Αμερικής. Συνορεύει στα Β με τον… … Dictionary of Greek
Μυκάλης, μάχη της- — Μάχη η οποία έγινε τον Σεπτέμβριο του 479 π.Χ. μεταξύ Ελλήνων και Περσών στη νότια παραλία της ομώνυμης χερσονήσου της ΝΔ Μικράς Ασίας. Ο περσικός στόλος, ο οποίος ήταν αραγμένος στη Σάμο, όταν έφτασε η είδηση ότι ο ελληνικός στόλος με αρχηγό τον … Dictionary of Greek
Ελλάδα - Τέχνη (Αρχαιότητα) — ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗ Η απαρχή της αρχαίας ελληνικής τέχνης τοποθετείται συνήθως περί το 1100 π.Χ., μετά την κάθοδο των Δωριέων. Μετά την αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β’ και την ανάγνωση των πινακίδων των ανακτόρων της Πύλου, των Μυκηνών, των… … Dictionary of Greek
Ελλάδα - Αθλητισμός — Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ Καταγωγή του αθλητισμού και των αγώνων Οι θεωρίες που έχουν διατυπωθεί για την καταγωγή του αθλητισμού και των αγώνων είναι πολλές. Πολλά από τα αθλήματα, όπως το τρέξιμο, το ακόντιο και η… … Dictionary of Greek
Αθήνα — Πρωτεύουσα της Ελλάδας, από τις 18 Σεπτεμβρίου 1834, και του νομού Αττικής, το μεγαλύτερο πνευματικό, βιομηχανικό και οικονομικόεπιχειρησιακό κέντρο της χώρας. Βρίσκεται σε Β πλάτος 37° 58’ 20,1’’ και μήκος 23° 42’ 58,815’’ Α του Γκρίνουιτς. Στην … Dictionary of Greek
Ολυμπία — Αρχαίο θρησκευτικό κέντρο στη βορειοδυτική Πελοπόννησο, όπου υπήρχε περίφημο ιερό του Δία και όπου γεννήθηκαν και διεξάγονταν έως το 393 μ.Χ. οι Ολυμπιακοί αγώνες. Επί χίλια και πλέον χρόνια η Ο. υπήρξε κάτι πολύ περισσότερο από ένα ιερό: υπήρξε… … Dictionary of Greek
Ολύμπια — Αρχαίο θρησκευτικό κέντρο στη βορειοδυτική Πελοπόννησο, όπου υπήρχε περίφημο ιερό του Δία και όπου γεννήθηκαν και διεξάγονταν έως το 393 μ.Χ. οι Ολυμπιακοί αγώνες. Επί χίλια και πλέον χρόνια η Ο. υπήρξε κάτι πολύ περισσότερο από ένα ιερό: υπήρξε… … Dictionary of Greek
Μουσείο, Αρχαιολογικό Ολυμπίας — Οι συστηματικές ανασκαφές στο ιερό της Ολυμπίας, τον προσφιλέστερο λατρευτικό χώρο της αρχαίας Ελλάδας, άρχισαν το 1875, από Γερμανούς αρχαιολόγους, και με ολιγόχρονες διακοπές συνεχίζονται μέχρι σήμερα. Τα πλούσια ευρήματα των ανασκαφών βρήκαν… … Dictionary of Greek
побѣдьныи — (35) пр. Относящийся к побѣда в 1 знач.: повелѣваѥть бо сѹща˫а подъ нимь мнихы иконы въ рꙊкахъ при˫ати. и сихъ носити выспрь… пѣсни побѣдьныѥ побѣдителю х҃сѹ въспѣвающе. (ἐπινικίους) ЖФСт к. XII, 117 об.; тѣмь же и мы ˫ако и отроци побѣдьны˫а… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
νίκη — I Μυθολογική θεότητα. Ήταν η προσωποποίηση της ιδέας της νίκης, κόρη του γίγαντα Πάλλαντα και της Στυγός, που την πήγε στο Δία για να τον βοηθήσει στον αγώνα του εναντίον των Τιτάνων. Από τότε έμεινε για πάντα στον Όλυμπο με τον Δία. Η Ν. δεν… … Dictionary of Greek